on taking a bath. (wala lang)

katatapos ko pa lang maligo, napadaan si may habang binubuksan ko ang pinto. “bango naman ni mommy”. lihim akong nangingiti, paano’y naalala ko na naman noong aking kabataan. (ito ang isang okay sa may blog, kapag may naalala ka noong lumipas na panahon, pwede mo na lang isulat at hindi ka na magmumukhang sirang plaka. paulit ulit ko na lang babasahin at mangingiti na ako.

noon hindi pa uso ang shampoo, o kung uso man, madalang kaming gumamit dahil hindi kasama sa badyet. sabong pampaligo na may iisang brand lang ang gagamitin naming magkakapatid, yaon na rin ang para sa buhok. pagkatapos maligo, kailangang bitbit mo ang sabon na nakalagay sa tabo. ang banyo kasi ay malapit sa poso at kailangan mo pang maglakad sa putikan patungo sa kabahayan. kapag malamig ang panahon at namumuti ang mga binti at braso, dadampi ng konting langis ng niog na ginagamit sa pagluluto upang mawala ang ‘kagos’. okay na yon.

noong bago pa lamang akong guro at nakakadalaw ako sa bahay ng mga kapwa ko guro, nakikita ko ang ilan sa kanilang banyo na maraming display na sabon at shampoo at mangha na ako roon.

kanina habang naliligo ako, matapos kong ishampoo ang buhok ko, naglalagay ako ng conditioner o di kaya ay magho hotoil ako. iba ang sabon para sa mukha, at may scrub para sa katawan. iba pa rin ang pang “feminine hygiene” ika nga. mayroon pa ring foot scrub para sa paa. iba iba ang brand ng shampoo, conditioner at sabon naming mag anak, depende sa type mo.

pagkatapos maligo, may toner, may pampaputi para sa mukha, may anti-aging cream pa kuno.may lotion para sa katawan, bukod pa ang pabango. at huwag ka, ang pabango at lotion, iba iba ang brand, depende kung ano ang gusto mong scent sa oras na iyon.

wala lang, hindi naman ako kagandahan, ang point ko lamang dito, na eenjoy ko na ang mga bagay na hindi ko na enjoy noon. oh di ba bongga. he he