katatapos ko lang magjogging sa kalye malapit sa aming bahay. mag-dadalawang linggo ko na itong ginagawa dahil sa udyok ni willy. alam kong malaki ang nagagawa nito sa pagbaba ng aking blood sugar.
five years ago, sinabi ng doktor na mayroon daw akong diabetes (namana ko ito sa side ni nanay, ang lelong ko ay mayroon daw nito). nang una ko itong malaman takot ang namayani sa akin, ang dami kasing balita na ang ikinamamatay ay diabetes. hindi iilang doktor ang kinunsultuhan ko tungkol dito. mula noon, hanggang ngayon, araw araw akong umiinom ng gamot para dito.
dati, kailangan kong magpa laboratory minsan sa isang buwan upang malaman ang blood sugar ko kung normal ba.madalas sa hindi mataas ito at magpapanic na naman ako at iinom ng gamot at magdidyeta na naman. tapos babalik na naman ako sa dati. hindi biro ang nagagastos ko sa pagbili ng gamot, dito na halos nauuwi ang allowance na padala ng anak ko. minsan nga hindi na ako umiinom.
ngayon, hindi ko na kailangang magpunta sa clinik o hospital para mag pacheck, may sarili na akong pang check ng dugo, salamat muli sa mga anak ko. si may kasi ang nagsuggest kay joy na ibili ako, kaya ito ang pasalubong niya noong dumating siya mula singapore. gumawa na rin ako ng menu na dapat kong kainin araw araw. mayroon na rin akong notebook na kung saan ay inililista ko ang resulta ng blood test. at iyon ay lagi ng normal. salamat sa Dios! of course higit sa lahat, malaki ang nagagawa ng pagdarasal, isa ito sa lagi kong hinihiling sa Kanya.
(madami akong nais iblog, hindi ko maisulat, nasa isip ko lahat. mas madaling sumulat sa pilipino he he. kaya paminsan minsan sa pilipino ko ito isusulat.)
No comments:
Post a Comment